Nasz profil

 1945 – 1946

W bardzo trudnych warunkach rozpoczęła się praca oświatowa w Ludwikowicach. Przybywali osadnicy polscy, ale nadal wielu było Niemców i Żydów – byłych więźniów obozu Gross – Rosen. Zapisy do Szkoły Powszechnej w Ludwikowicach rozpoczęły się 20 sierpnia 1945 roku, a uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego nastąpiło  17 września. Kierownikiem szkoły, która zajęła budynek po byłej Szkole Katolickiej (niemieckiej) przy dzisiejszej ulicy Batorego, został Kazimierz Kłapa., wychowanek Seminarium Nauczycielskiego w Krakowie. Z dziećmi pracowała też nauczycielka Wanda Sosnowska. W ciągu roku szkolnego zapisanych zostało 14 dzieci uczących się w klasach I – V. Klasy były łączone: I z II, III z IV.

1946 – 1947

W tym roku szkolnym szkoła nadal parcowała jako niepełna – 5 klas. W tym okresie obowiązywała 7 – klasowa szkoła powszechna i dzieci musiały uzupełniać swoje wykształcenie w innych placówkach. W tym roku wprowadzono obowiązującą do dziś nazwę wsi – Ludwikowice.

1947-1948

Liczba uczniów wzrosła do 41 w 5 klasach pracujących w systemie łączonym. Kierownikiem szkoły została pani Margasińska.

1948 – 1949

Kierownikiem szkoły została pani Maria Markowicz. W szkole pracowało 3 nauczycieli (1 w niepełnym wymiarze). Liczba uczniów wynosiła 74. Biblioteka szkolna liczyła 215 tytułów. Nastąpiły ważne zmiany w ustroju szkolnym. Szkoła Podstawowa dzieliła się na dwa stopnie:

I – propedeutyczny – klasy I – IV

II – pierwsza systematyka – klasy V – VII

W wychowaniu zaczęła obowiązywać ideologia marksistowska.

1949 – 1950

Po raz pierwszy od powstania szkoła obejmowała 7 klas – czyli była pełną szkoła podstawową (uczniów 101). 3 nauczycieli pracowało na dwie zmiany w klasach łączonych.

1950 – 1951

Kierownikiem szkoły był Czesław Brudnik. Szkoła oprócz sal lekcyjnych dysponowała świetlicą, salą kinową i świetlicą harcerską. Nauczyciele korzystali z 5 map (3 geograficzne i 2 historyczne).

Lata 1951 – 1952

Z tego czasu zachował się plan pracy wychowawcy klasowego, który podaje cele wychowania szkoły:

1. Akcja w odbudowie Warszawy
2. Przyjaźń ze Związkiem Radzieckim i krajami demokracji ludowej
3. Budzenie miłości do Wojska Polskiego i jego Wodza
4. Rewolucja Październikowa jako święto ZSRR (…)
5. Umiłowanie Wielkiego Wodza Józefa Stalina (…)
6. Walka o pokój i wykonanie palnu 6 – letniego
7. Solidarność mas pracujących z całego świata w walce o pokój
8. Akcja kontraktacji trzody chlewnej „skupu zboża, dostawa mleka, mięsa itp.”

1952 – 1953

Kierownictwo szkoły objęła Paulina Wojnarowicz

1953 – 1954

Od tego roku szkolnego już na stałe w szkole pozostaje klasa 7 – czyli najwyższa. Na rok kierownictwo szkoły objął Kazimierz Kłapa.

1954 – 1955

Kierownictwo szkoły objęła Wanda Kłapa. W szkole został zatrudniony przewodnik drużyny harcerskiej. Uczniowie uczęszczali na dwie zmiany, ale nie było już klas łączonych.

 

 

 WYCIECZKA DO KRAKOWA I WIELICZKI.

W ŚRODKU SIEDZĄ KAZIMIERZ I WANDA KŁAPOWIE

 1955 – 1956

Szkoła zatrudniała już 5 nauczycieli i przewodnika drużyny. Działały też dwie świetlice.

1956- 1957

Po raz pierwszy liczba uczniów przekroczyła 200. Utworzono też podwójną pierwszą klasę.

1957 – 1958

Ponownie kierownictwo szkoły objął Kazimierz Kłapa. Szkoła pracowała na dwie zmiany, a klasy I, II były podwójne.

1958 – 1959

Wzrost liczby uczniów (w tym roku szkolnym 336) wywołał problemy z organizacją pracy i sprzętem szkolnym – brakowało ławek dla 60 uczniów.

 

 

GRONO NAUCZYCIELSKIE W SP LUDWIKOWICE 1958/1959.

OD LEWEJ SIEDZĄ: MARIA LĘCZNAR, KAZIMIERZ I WANDA KŁAPOWIE.

STOJĄ: W. FURYK I P. WOJNAROWICZ

1959 – 1960

Ponieważ budynek przy ulicy Batorego nie mógł pomieścić uczniów (417) rozpoczęto przygotowania do utworzenia dwóch szkół w Ludwikowicach i dwóch obwodów szkolnych.

1960 – 1961

Powstały dwie szkoły w Ludwikowicach – nr 1 przy ul. Wiejskiej – kierownik Kazimierz Kłapa i nr 2 przy ul. Batorego – kierownik Jerzy Trojanowski. Sprzęt rozdzielono między dwie szkoły, co spowodowało braki w obu budynkach. W szkole nr 2 brakowało też 3 nauczycieli.

 

 

KL.V     SZKOŁA PODSTAWOWA NR 1 W LUDWIKOWICACH – ROK SZK. 1960/1961

1961 – 1962

Nastąpiły zmiany w systemie szkolnym wprowadzone przez ustawę o rozwoju oświaty i wychowania z 15 sierpnia 1961 r. Wprowadzono 8 – klasową szkołę podstawową i obowiązek szkolny do ukończenia 17 roku życia. W dziedzinie ideowej wprowadzono wychowanie uczniów „na świadomych twórczych obywateli w duchu socjalistycznej moralności i socjalistycznych zasad współżycia społecznego, patriotyzmu i internacjonalizmu”. W szkole nr 2 kierownictwo objął od 1 marca 1962 roku Romuald Małyszko.

1962 – 1963

Szkoła nr 2 mimo dwóch obwodów szkolnych musiała nadal pracować na dwie zmiany.

1963 – 1966

Brak informacji.

 

 

SZKOŁA PODSTAWOWA W LUDWIKOWICACH KL. VII ROK 1964/1965

1966 – 1967

Po raz pierwszy jako ostatnia klasa szkoły została utworzona klasa 8. w szkołach zorganizowano konkurs czytelniczy z okazji obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego. Spółdzielnia uczniowska W SP nr 1 prowadzona przez Wandę Kłapę została uznana za najlepszą w powiecie noworudzkim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

GRONO NAUCZYCIELSKIE I PRACOWNICY SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 1

1967 – 1968

W SP nr 1 przeprowadzona ważny remont – odwilgocono budynek, przełożono dachówkę, odnowiono klasy. W SP nr 2 przybyły 2 boiska do siatkówki, skocznia i równoważnia.

1968 – 1969

Brak informacji

1969 – 1970

Przy budynku SP nr 1 wykonano w czynie społecznym ogrodzenie, a w SP nr 2 przeprowadzono dokładny remont szkoły, założono ogrodzenie i ubikacje w budynku. Powołane zostały ogniska przedszkolne, których zadaniem miało być wyrównanie startu dzieci w pierwszej klasie.

1970 – 1971

Nastąpiła zmiana w organizacji nauki. Rok szkolny został podzielony na trzy okresy (poprzednio były 4 okresy).

1971 – 1972

W szkole nr 1 od wielu lat narastał problem ogrzewania budynku. Stare piece w coraz mniejszym stopniu spełniały swoje funkcje. Dopiero groźba zamknięcia szkoły spowodowała, że Gromadzka Rada Narodowa w Ludwikowicach znalazła pieniądze na konieczną wymianę pieców na instalację centralnego ogrzewania.

1972 -1973

Wymiana ogrzewania przekształciła się w kapitalny remont budynku SP nr 1. Wymalowano klasy, wymieniono podłogi, odnowiono też elewację. W budynku SP nr 2 również dokonano dużych zmian – oddane do użytku zostały: kuchnia, stołówka i nowy pokój nauczycielski. W całej Polsce rozpoczęła się akcja tworzenia drużyn harcerskich i zuchowych. Ideałem miały być szkoły, których 100% uczniów to zuchy i harcerze. Rozpoczęła się też dyskusja nad wprowadzeniem powszechnej szkoły średniej – tzw. „dziesięciolatki”. W tym roku zmieniono tytuł kierownika szkoły na dyrektora.

1973- 1974

Obie szkoły w Ludwikowicach zostały ponownie połączone pod jednym kierownictwem. Kazimierz Kłapa, dyrektor SP nr 1 odszedł na stanowisko dyrektora Szkoły Włókienniczej w Nowej Rudzie, a dyrektorem Szkoły Podstawowej w Ludwikowicach w bud. A i B został dotychczasowy dyrektor SP nr 2 – Romuald Małyszko. Połączona szkoła liczyła 19 nauczycieli 566 uczniów w 22 oddziałach. Rada Pedagogiczna połączonej szkoły podjęła uchwałę o powołaniu szczepu harcerskiego. Jego komendantem został dyrektor szkoły – Romuald Małyszko. W kraju podjęto uchwałę o wprowadzeniu reformy szkolnej, tworzącej 10 – letnią ogólnokształcącą szkołę średnią. Obowiązkowe stało się uczęszczanie dzieci 6 – letnich na zajęcia wychowania przedszkolnego. W budynku A ( była SP nr 1) utworzona została świetlica szkolna. Rok szkolny podzielono na 2 półrocza.

1974-1975

Szkoła w Ludwikowicach została uznana za szkołę eksperymentalną, ponieważ praca wychowawcza była w niej prowadzona metodą harcerską. Każda klasa była jednocześnie drużyną. Komendantem szczepu została Halina Małyszko. Szczep składał się z 9 drużyn harcerskich i 7 drużyn zuchowych. Świetlica szkolna została przeniesiona do budynku B, a na jej miejscu uruchomiono salę gimnastyczną.

1975 – 1976

Wprowadzono reformę administracyjną – zlikwidowano powiaty, a na ich miejsce wprowadzono podział na gminy i 49 województw. Nadzór nad szkołami w gminie przejęli gminni dyrektorzy szkół. Szczep harcerski rozpoczął starania o nadanie imienia i sztandaru. Powołano Komitet Fundacji Sztandaru kierowany przez Halinę Górnicką i Stanisława Wójcika. Bohaterem szczepu został Sudecka Brygada Wojsk Obrony Pogranicza z siedzibą w Kłodzku. W ramach przygotowań do reformy szkolnej rok szkolny rozpoczęto 20 sierpnia.

1976 – 1977

18 września szczep harcerski w Ludwikowicach otrzymał imię Sudeckiej Brygady WOP oraz sztandar. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele Sudeckiej Brygady WOP w Kłodzku, władze harcerskie, gminne i oświatowe.

 

 

UROCZYSTOŚĆ WRĘCZENIA SZTANDARU SZCZEPOWI LUDWIKOWICE. NA PIERWSZYM PLANIE KOMENDANT SZCZEPU HALINA MAŁYSZKO

1977 – 1978

Poza harcerstwem uczniowie szkoły mogli uczestniczyć w pracach innych organizacji szkolnych: PCK – kierowanym przez Bronisławę Cerazy i Violettę Tyniec; SKO – prowadzonym przez Halinę Sas; w Spółdzielni Uczniowskiej pod opieką Wandy Kłapy i LOP, której opiekunem była Janina Druczak.

1978 – 1979

W tym roku szkolnym nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Nowym dyrektorek został mgr Jan Machański. W tymże roku dzieci rozpoczęły naukę w pierwszej klasie dziesięcioletniej szkoły powszechnej. Wg statystyki 98,8 % uczniów szkoły było zuchami lub harcerzami.

1979 – 1980

Powstało Szkolne Koło PTTK pod kierownictwem dyrektora Jana Machańskiego. Zorganizowało ono rajd dla uczniów całej szkoły z okazji Dnia Dziecka, wycieczkę do Krakowa, Warszawy, Wrocławia i Kłodzka. Stołówka szkolna została przeniesiona do budynku A.

1980 – 1981

Pod wpływek krytyki zaniechano częściowo reformy szkolnej czego przejawem było przywrócenie 1 września jako dnia rozpoczęcia roku szkolnego. W szkole w Ludwikowicach skrytykowano dotychczas stosowaną metodę harcerską w wychowaniu. Zarzucono jej akcyjność, Brak ciekawych metod i pomysłów. Uznano, że metoda ta sprawdza się tylko w klasie I – III. W szkole obok ogniska ZNP powstała Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność”. Nauczycielki – języka polskiego – Krystyna Czaplińska i geografii – Aleksandra Łacinnik przygotowały i przeprowadziły lekcje pokazowe dla nauczycieli całej gminy. Dyrektor szkoły Jan Machański zorganizował obóz wędrowny po woj. Zielonogórskim. Podobne obozy organizował w następnych latach. W czasie Zimowej Spartakiady Młodzieży na Andrzejówce uczennica Anna Zaniewska zajęła I miejsce w zjeździe na nartach, a Piotr Michalewicz był III w slalomie.

1981 – 1982

Rok ten, przede wszystkim upamiętnił się wprowadzeniem stanu wojennego i dlatego ferie zimowe uczniowie mieli w niezwyczajnym czasie od 14 grudnia do 3 stycznia. W tym roku wprowadzony został 5 – dniowy tydzień nauki. Do szkoły dotarły, w związku z kryzysem gospodarczym i politycznym, dary z zagranicy. Rozdzielono wśród dzieci pomarańcze i cytryny. Nie wiedziano co zrobić z karczochami. W końcu kucharka w szkolnej kuchni przyrządziła je z bułką jak kalafiory.

1982 – 1983

Trudności materialne spowodowały, że władze szkolne najpierw wprowadziły talony na podręczniki i zeszyty, a następnie szkoły rozpoczęły bezpłatnie zaopatrywać uczniów w podręczniki, które były własnością szkoły i miały służyć przez 4 lata.

1983 – 1984

Duży sukces odniosło koło LOP pod opieką Janiny Druczak, które za swoją działalność (opieka nad przyrodą, dokarmianie zwierząt, konkursy stroików świątecznych) zostało wyróżnione I miejscem w województwie. 31 sierpnia 1984 roku po 6 latach kierowania szkołą – odszedł do Zespołu Szkół Mechanicznych w Toruniu dyrektor Jan Machański.

1984 – 1985

Dyrektorem szkoły została mgr Ludmiła Lisowska. Reaktywowano drużyny harcerskie pod opieką Janiny Zielińskiej i Heleny Norek. Rada Pedagogiczna wyróżniła nagrodami zespół muzyczny „Filipinki” pod kierownictwem Marii Kurdziel, który od wielu lat uświetniał uroczystości szkolne i środowiskowe. Tworzyły go: Alicja Apriasz, Elżbieta Bućko, Renata Paliga, Sylwia Dejczer, Anna Kamińska, Irena Kurasz, Justyna Kurdziel, Sylwia Kurdziel, Bogusława Marek, Anna Rybicka, Dorota Sowińska, Małgorzata Staniszewska, Katarzyna Warmińska.

 1985 – 1986

Dzięki pomocy Zakładu Opiekuńczego METAPLAST przed szkołą ustawiono maszt i założono tablicę do koszykówki. Uzupełniono też ogrodzenie szkolne. Kierowane przez Grzegorza Nowaka koło SKTK wzięło udział w rajdach turystycznych m.in. w rajdzie gwarków – zajmując I miejsce.

1986 – 1987

W dniach 13 – 16 stycznia 1987 roku ze względu na silne mrozy zawieszone były zajęcia szkolne. Szkoła została wysoko oceniona za osiągnięcia sportowe w rozgrywkach międzyszkolnych. Pod opieką nauczycieli kultury fizycznej Grzegorza Nowaka i Jana Zielińskiego uczniowie zajęli I miejsca w zawodach lekkoatletycznych i w rozgrywkach piłki nożnej.

1987 – 1988

Brak wpisu

1988 – 1989

Uczennica Renata Capiga zajęła I miejsce w Gminnym Konkursie Recytatorskim.

1989 – 1990

Szkoła w Ludwikowicach stała się szkołą zbiorczą. Zaczęli do niej dojeżdżać o d 4klasy uczniowie z Sokolca (dotychczas uczęszczali do SP nr 6 w Nowej Rudzie). Anna Młynarczyk zajęła I miejsce w Rejonowym Konkursie Żywego Słowa. Ze szkoły odeszła kierująca szkołą Ludmiła Lisowska. W szkole utworzono stanowisko pedagoga szkolnego, które objęła Stefania Konert.

1990 – 1991

Nowym dyrektorem szkoły została mgr Krystyna Miciun. Do szkół zostało wprowadzone nauczanie religii jako przedmiot nadobowiązkowy. Religia w szkole w Ludwikowicach była nauczana w latach 1947 – 1960. Później ją usunięto w ramach wprowadzenia świeckiej szkoły.

1991 – 1992

W szkole wprowadzono program działań dostosowawczych do możliwości finansowych państwa. Oznaczało to, że w każdej klasie zmniejszono ilość godzin o dwie. Rozpoczęto wprowadzanie nowego systemu oceniania z dodatkowymi stopniami: celującym i miernym.

1992- 1993

Nowym dyrektorem szkoły został mgr Tadeusz Bieda . Powołana została Rada Szkoły składająca się z: 3 nauczycieli, 3 rodziców, 3 uczniów. Pierwszą przewodniczącą Rady została przedstawicielka Rady Pedagogicznej Ewa Grzeszczuk. Po raz pierwszy w historii szkoły rozpoczęto wydawać gazetę szkolną „jedyna” pod kierownictwem nauczycieli: Jolanty Łasak, Ewy Grzeszczuk i Bogdana Łasaka.

1993 – 1994

Z inicjatywy samorządu uczniowskiego rozpoczęto pracę na d wyborem patrona szkoły. Zostały zaproponowane i przedstawione w ciągu roku szkolnego 3 kandydatury:

1. Mariana Bublewicza – kierowcy rajdowego

2. Zawiszy Czarnego – średniowiecznego rycerza

3. Janusza Kusocińskiego – mistrza olimpijskiego w biegach

Ostateczny wybór padł na Janusza Kusocińskiego

1994 – 1995

Nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Objęła je mgr Teresa Korzeniowska. Rozpoczął się generalny remont w budynku A – wymiana okien, drzwi, malowanie, odnawianie elewacji. Pod koniec roku szkolnego w wyniku konkursu na okres 5 lat na stanowisko dyrektora szkoły została powołana mgr Teresa Korzeniowska.